Η Έντα ντε Μποτόν-Σιακκή, ο σύζυγός της, Αλβέρτος Σιακκής, και η κόρη τους, Ρέινα, ζούσαν στη Θεσσαλονίκη. Το 1942, τα μέτρα των Ναζί τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους. Η Ρέινα παραδόθηκε σε ένα καθολικό μοναστήρι όπου θα ήταν ασφαλής, ενώ οι γονείς της προσπάθησαν να διαφύγουν με διαφορετικούς τρόπους.
Ο Αλβέρτος κατέφυγε στα βουνά όπου εντάχθηκε στο αντιστασιακό κίνημα. Τελικά κατάφερε να διαφύγει στη Μέση Ανατολή.
Δυστυχώς, η Έντα δεν κατάφερε να ξεφύγει. Απελάθηκε στο στρατόπεδο του Μπέργκεν-Μπέλσεν το 1944.
Η Έντα επιβίωσε από το Μπέργκεν-Μπέλσεν και ξανάσμιξε με την κόρη της στο Παρίσι, το 1946.
Τελικά η Έντα επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου έζησε ως τον θάνατό της, το 1990.