Daniel Bennahmias

Ο Δανιήλ (Ντάνυ) Μπεναχμίας γεννήθηκε το 1923 στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεγάλωσε. Γονείς του ήταν ο Μάρκος και η Εριέττα. Ο Ντάνυ και η οικογένειά του είχαν ιταλική υπηκοότητα, καθώς αυτό είχε διεκδικήσει ο πατέρας του για την οικογένεια Μπεναχμία το 1912, μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στο ελληνικό κράτος. Κατά την περίοδο του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου (1940-1941), όλοι οι Ιταλοί πολίτες τέθηκαν υπό κράτηση.

Απελευθερώθηκαν την άνοιξη του 1941, μετά τη ναζιστική εισβολή και επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη. Από εκεί οι Μπεναχμία κατέφυγαν στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 1943, όταν άρχισαν οι εκτοπισμοί. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, η οικογένεια κρύφτηκε.

Ο Ντάνυ Μπεναχμίας με την κόρη του εξαδέλφου του, Καίτη Ρούμπεν, στις αρχές της δεκαετίας του 1950.

Δυστυχώς, η οικογένεια προδόθηκε, άγνωστο από ποιον, με αποτέλεσμα να τους ανακαλύψουν οι Γερμανοί τον Μάρτιο του 1944. Τους συνέλαβαν και τους φυλάκισαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου, 8 χλμ έξω από την Αθήνα. Εκεί έμειναν έναν μήνα πριν τελικά εκτοπιστούν στο Άουσβιτς. Οι γονείς του Ντάνυ δολοφονήθηκαν αμέσως μετά την άφιξη, ενώ ο ίδιος επιλέχθηκε για μια εξαιρετικά δύσκολη εργασία – έγινε μέλος των Ζοντερκομάντο .

In this short clip, Daniel recalls what he saw and thought when he arrived in Auschwitz.

"Η οικογένεια Μπεναχμίας ανακαλύφθηκε και στάλθηκε στο Άουσβιτς, όπου οι γονείς του Ντάνυ δολοφονήθηκαν κατά την άφιξή τους".

1923

Τα μέλη του Ζοντερκομάντο (ειδική μονάδα εργασίας) ήταν σχεδόν αποκλειστικά νέοι Εβραίοι κρατούμενοι και η αποστολή τους ήταν η απομάκρυνση των νεκρών σωμάτων από τους θαλάμους αερίων και η αποτέφρωσή τους στα κρεματόρια. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιζήσει κάποιος από αυτούς – οι Γερμανοί τους δολοφονούσαν σε τακτική βάση, καθώς ήξεραν τι γινόταν ακριβώς στα στρατόπεδα θανάτου.

Daniel talking about immediately after liberation and the impact it had on him

Ο Ντάνυ στάλθηκε στους Ζοντερκομάντο, στις ομάδες εγκλείστων που έκαναν την πολύ δύσκολη εργασία της απομάκρυνσης των νεκρών από τους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια.

In this post-war interview, Daniel summarises what happened to his family during the Holocaust and how he ended up working in the Sonderkommando.
Παρόλα αυτά, ο Ντάνυ κατάφερε να επιζήσει. Καθώς τα σοβιετικά στρατεύματα πλησίαζαν τον Ιανουάριο του 1945, οι Ναζί εκκένωσαν το Άουσβιτς και οδήγησαν τους κρατούμενους σε μια Πορεία Θανάτου ως το  στρατόπεδο του Μαουτχάουζεν στην Αυστρία. Στη συνέχεια ο Ντάνυ στάλθηκε στο Έμπενζεε (υποστρατόπεδο του Μαουτχάουζεν) πριν τελικά απελευθερωθεί από τα αμερικανικά στρατεύματα τον Μάιο του 1945. Η πλειοψηφία των ανθρώπων στη θέση του Ντάνυ είχαν δολοφονηθεί και οι ατομικές τους ιστορίες είχαν χαθεί για πάντα, γεγονός που κάνει την επιβίωσή του ακόμη πιο αξιοσημείωτη. Μετά τον πόλεμο, ο Ντάνυ επέστρεψε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε και μετακόμισε με τη γυναίκα του στην Αμερική, όπου σπούδασε χημεία στο UC Berkeley. Πέθανε στις 22 Οκτωβρίου 1994.

1994

Johann Stojka
—+
—
Daniel Bennahmias
_+
_
Eda De Buton
—+
—
Julie Weiss
—+
—
Julius Feldman
—+
—
Ellen Rawson
—+
—
Previous
Next
ABOUT
TERMS
Resources
elGreek
en_GBEnglish elGreek

HOME

ABOUT

TERMS

Resources

Μαουτχάουζεν

Το Μαουτχάουζεν ήταν ένα ναζιστικό συγκρότημα στρατοπέδων που ιδρύθηκε από τα γερμανικά SS στην Αυστρία το 1938 αμέσως μετά το Anschluss, την ενσωμάτωση της Αυστρίας στο Τρίτο Ράιχ, με δεκάδες υποστρατόπεδα. To Έμπενζεε (1943-1945) ήταν ένα από τα σημαντικότερα υποστρατόπεδα του Μαουτχάουζεν. Σχεδόν 200.000 κρατούμενοι πέρασαν από το σύστημα του στρατοπέδου του Μαουτχάουζεν μεταξύ Αυγούστου 1938 και Μαΐου 1945. Τουλάχιστον 95.000 πέθαναν εκεί. Περισσότεροι από 14.000 από αυτούς ήταν Εβραίοι.

Death March - Πορεία Θανάτου

Καθώς τα συμμαχικά στρατεύματα πλησίαζαν τα διάφορα στρατόπεδα, οι Ναζί προσπάθησαν να καταστρέψουν τα τεκμήρια των εγκλημάτων τους. Η διαδικασία αυτή περιελάμβανε την εκκένωση των στρατοπέδων, αναγκάζοντας τους κρατούμενους να περπατήσουν από την Πολωνία σε άλλα στρατόπεδα στη Γερμανία. Όποιον δεν μπορούσε να συμβαδίσει τον πυροβολούσαν. Με περιορισμένο φαγητό και ανεπαρκή ρούχα, πολλές χιλιάδες πέθαναν σε αυτές τις αναγκαστικές πορείες θανάτου.

Ζοντερκομάντο

Τα μέλη του Ζοντερκομάντο, το οποίο ήταν ειδική μονάδα εργασίας στα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου. Αποτελούνταν από άνδρες, κυρίως Εβραίους, κρατούμενους που αναγκάζονταν να εργάζονται μέσα και γύρω από τα κρεματόρια των ναζιστικών στρατόπεδων θανάτου. Οι αρχές του στρατοπέδου αντικαθιστούσαν τα μέλη του Ζοντερκομάντο τακτικά. Τα νέα μέλη ήταν υπεύθυνα να μεταφέρουν τα νεκρά σώματα στα κρεματόρια, αφού και αυτοί είχαν δολοφονηθεί στους θαλάμους αερίων.

Άουσβιτς

Το Άουσβιτς-Μπίρκεναου είναι το πιο διαβόητο από όλα τα ναζιστικά στρατόπεδα και στην πραγματικότητα αποτελούνταν από τρία κύρια στρατόπεδα, γνωστά ως Άουσβιτς Ι, Άουσβιτς ΙΙ – Μπίρκεναου και Άουσβιτς ΙΙΙ – Μονόβιτς-Μπούνα. Σε αυτό το συγκρότημα στρατοπέδων ανήκαν επίσης περίπου 45 υποστρατόπεδα. Πάνω από 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι δολοφονήθηκαν εκεί, και πάνω από το 90% από αυτούς ήταν Εβραίοι.

Χαϊδάρι

Το Χαϊδάρι είναι μια συνοικία που απέχει 9 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής στην Ελλάδα χτίστηκε στην περιοχή στρατόπεδο, το οποίο λειτούργησε μόνο για λίγες μέρες. Από τον Σεπτέμβριο του 1941 η Sicherheitdienst (SD), μια ειδική υπηρεσία ασφαλείας των Γερμανών, είχε τη διοίκηση του Χαϊδαρίου, το οποίο αρχικά χρησίμευε ως διαμετακομιστικό στρατόπεδο στα μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στο Άουσβιτς και στο Νταχάου. Λειτουργούσε κυρίως ως κέντρο κράτησης εσωτερικών πολιτικών αντιπάλων. Το Χαϊδάρι ήταν διαβόητο για τον υποσιτισμό, την καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις.

εκτοπισμοί

Οι Ναζί σχεδίαζαν τη μαζική εκτόπιση των Ευρωπαίων Εβραίων σε στρατόπεδα εξόντωσης στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Πολωνία. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να συγκεντρωθούν σε κεντρικά σημεία, όπως σε μια συναγωγή ή στην πλατεία της πόλης, και στη συνέχεια στριμώχνονταν σε εμπορευματικά ή επιβατικά τρένα, με περιορισμένες ή καθόλου συνθήκες τροφής ή υγιεινής. Τα ταξίδια συχνά διαρκούσαν αρκετές ημέρες ή και ορισμένες φορές μερικές εβδομάδες. Πολλοί από αυτούς που στριμώχνονταν σε αυτά τα τρένα πέθαναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τους καταυλισμούς λόγω της πείνας ή του συνωστισμού.

Haidari Concentration Camp

Haidari is a quarter located 9 km away from the center of Athens, the Greek capital. During the Italian occupation of Greece, a military camp was built in the area, which operated only for a few days. From September 1941 the Sicherheitdienst (SD), a special Nazi security service, had command of Haidari, which initially served as a transit camp to major concentration camps in Europe, especially Auschwitz and Dachau. It functioned primarily as a detention center for internal political opponents. Haidari was notorious for malnutrition, forced labor, torture and executions.

Mauthausen Concentration Camp

Mauthausen was a Nazi camp complex established by the German SS in Austria in 1938 right after the Anschluss, the incorporation of Austria into the Third Reich, with dozens of subcamps. Ebensee (1943-1945) was among the most important subcamps of Mauthausen. Almost 200,000 prisoners passed through the Mauthausen camp system between August 1938 and May 1945. At least 95,000 died there. More than 14,000 of them were Jewish.

Πορεία Θανάτου

As Allied troops approached the concentration camps, the Nazis attempted to destroy evidence of their crimes, and this included evacuating the camps, forcing prisoners to walk from wherever they were in Europe towards Germany. Anyone who could not keep up was shot, and, with limited food and inadequate clothing, many thousands died on these enforced death marches.

Ζοντερκομάντο

The Sonderkommando, or ‘Special Squads’, were work units in the Nazi death camps. They consisted of male, mainly Jewish, prisoners who were forced to work in and around the crematoria of several of the Nazi death camps. Members of the Sonderkommando would be regularly replaced, with the new members being responsible for taking the bodies of their predecessors to the crematoria once they too had been murdered in the gas chambers.

Άουσβιτς

Auschwitz-Birkenau is the most infamous of all Nazi camps and actually consisted of three main camps, known as Auschwitz I, Auschwitz II – Birkenau and Auschwitz III – Monowitz-Buna. There were also around 45 sub-camps around these sites. Over 1.1 million people were murdered at this site, and over 90% of them were Jewish.

Concentration Camp

The first Nazi concentration camp was established just months after the Nazis came to power. These were part of the Nazi system to persecute and intimidate the population. Concentration camps were not specifically set up to kill their inmates, but the harsh conditions and cruel treatment resulted in large prisoners dying, with many being murdered by camp guards. It is estimated that there were over 40,000 camps across Nazi-occupied Europe; some of these were labour camps, some were extermination or death camps.

εκτοπισμοί

Οι Ναζί σχεδίαζαν τη μαζική εκτόπιση των Ευρωπαίων Εβραίων σε στρατόπεδα εξόντωσης στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Πολωνία. Οι Εβραίοι αναγκάστηκαν να συγκεντρωθούν σε κεντρικά σημεία, όπως σε μια συναγωγή ή στην πλατεία της πόλης, και στη συνέχεια στριμώχνονταν σε εμπορευματικά ή επιβατικά τρένα, με περιορισμένες ή καθόλου συνθήκες τροφής ή υγιεινής. Τα ταξίδια συχνά διαρκούσαν αρκετές ημέρες ή και ορισμένες φορές μερικές εβδομάδες. Πολλοί από αυτούς που στριμώχνονταν σε αυτά τα τρένα πέθαναν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τους καταυλισμούς λόγω της πείνας ή του συνωστισμού.